Kwas sorbowy (E200)– konserwant. Otrzymywany chemicznie w wyniku kondensacji kwasu malonowego i trans-butenalu. Zaliczany jest do najniebezpieczniejszych konserwantów. Występuje również naturalnie, w owocach jarzębiny europejskiej, której surowe owoce nie są jadalne zw względu na trujący kwas parasorbinowy. Trucizna ta ulatnia się po wygotowaniu. Problem w tym, że nie wiemy jak dokładnie reaguje sam kwas sorbowy i czy spożywany bez zagotowania (np. w masmixie) na pewno nie jest szkodliwy. Jakie są najczęstsze skutki przedawkowania kwasu sorbowego? (Pamiętajmy, że dla każdego norma spożycia dziennego może być różna. )Może wywoływać podrażnienia skóry, może być przyczyną astmy i zapalenia spojówek. Na szczęście badania nie wykazały działania kancerogennego.
Koszenila (E120) – barwnik pochodzący z …robaków, spokrewnionych z mszycami. Jeśli komuś to nie przeszkadza, to spoko, ale warto o tym wiedzieć. Swoją drogą, lepiej zjeść robaki, niż substancję chemiczną laboratoryjnego pochodzenia. Barwnik pozyskiwany jest głównie z odwłoków i jaj robaków. Nie jest specjalnie szkodliwa, choć może wywoływać reakcje alergiczne.
Sorbinian potasu (E202)– bardzo dobry konserwant, nie pozwalający rozmnażać się bakteriom i grzybom. Nie wygrywa swoją toksycznością, to trzeba mu przyznać, są konserwanty o wiele gorsze. On jedynie wywołuje patologiczne zmiany w wątrobie i reakcje alergiczne. A co jeśli idzie w parze z innym konserwantem? A często możemy spotkać takie produkty.
Sorbitol (E420)– substancja słodząca. Istnieje w przyrodzie (w owocach) jako substancja naturalna. W farmacji stosowany jest jako środek przeczyszczający. Zbyt duże użycie może wywołać bolesne skurcze jelit, biegunkę i wzdęcia, dlatego powinny go unikać kobiety w ciąży.
Cukier inwertowany– jest to mieszanina glukozy i fruktozy pod wpływem hydrolizy sacharozy. Co to fruktoza i dlaczego nam szkodzi -opisałam we wcześniejszym poście. W skrócie, nasza wątroba sobie z nią nie radzi, nie potrafi jej przekształcić, przez co zostaje ona zamieniona w tłuszcz i osadza się w miejscach niebezpiecznych dla nas (okolice brzucha i narządów wewnętrznych), przez co prowadzi do poważnych schorzeń.
Karagen (E407)-jest to wielocukier z czerwonych wodorostów. Stosowany jest jako stabilizator/zagęstnik. Prof. Joanne Tobacman udowodniła, że karagen odpowiedzialny jest za zapaleń jelit, owrzodzeń, a także nowotworów żołądka. Karagen staje się najbardziej szkodliwy w połączeniu z sokiem żołądkowym i bakteriami w nim bytującymi. Co ciekawe, w okresie produkcyjnym karagenu, stosowane są pestycydy. Karagen dodawany jest do wielu produktów, najczęściej spotykałam go w produktach czekoladowych lub mlecznych (mleko czekoladowe, monte, a nawet zwykła śmietana…).
Annato (E160b)– barwnik. Może powodować niedociśnienie, skłonność do irytacji, bóle głowy u dzieci. Ma określoną wartość spożycia dziennego, nie wiadomo, jak często ją przekraczamy, ponieważ barwnik ten masowo jest dodawany do np. żółtych serów i masła. Naprawdę bardzo ciężko jest znaleźć ser żółty bez tego dodatku, a już na pewno ser w plastrach.
Cytrynian sodu (E331)-uważany za bezpieczny, choć może wpływać na przyjmowanie niektórych leków (osłabiać lub wzmacniać ich działanie). Nie powinno się go nadużywać przy chorobie wrzodowej.
Węgiel roślinny (E153)– może być przyczyną alergii skórnych, powodować zatwardzenia. (Oczywiście nie musi, jeśli ktoś nie objada się nim dzień i noc). Nie jest to produkt stosowany często, więc jest względnie bezpieczny.
Węglany sodu (E500)– Bardzo duże dawki mogą być przyczyną krwawień żołądkowo- jelitowych, wymiotów i biegunek. Rozkładane są do wodorowęglanów sodu. Bardzo często mieszane są z węglanami amonu, a reakcje tych dwóch substancji na siebie nie są znane, ani przebadane.